Na voor de meesten een goede nachtrust, na de inspannende dag van gisteren, vertrokken we om 09.00 uur vanaf de kleine, gezellige en schone camping bij Springbok , in colonne naar de grens van Zuid-Afrika, waar we bij Vioolsdrif de Oranjerivier overstaken naar Namibië. Voor vertrek fotografeerden we nog een Mongoose echtpaartje (steenmarter), die keken of er nog wat restjes op de camping waren achter gebleven.
Het was een koude nacht geweest met maximaal 11 graden Celsius.
Even voorbij Steinkopf stopten we bij het schilderachtige informatiecentrum
kookfontein, waar we nog wat foto's maakten van de resterende bloemenvelden.
Na 118 km arriveerden we bij de grens, waar we na de paspoortcontrole aan de Zuid-Afrikaanse kant, verrast werden op de controle van onze campers door een snuffelhond.
Drugsvrij mochten we verder over de Oranjerivier naar de grens met Namibië.
Hier duurde het vijf kwartier voordat iedereen zijn papieren hadden ingevuld en zijn wegenbelasting voor de komende 16 dagen had betaald.
Sifiso, onze monteur, moest omdat hij ons begeleidde en dus werkte voor ons in Namibië extra belasting betalen.
Carel reed daarom voorop over de B1 tot de afslag naar Ai-Ais, de warmwaterbron waar we de nacht op de camping zouden doorbrengen. Op deze gravelroad moest de spanning van de banden terug naar 300 kpa. Toen Carel de meter plaatste bleek deze tot het maximum uit te slaan. Geschrokken zocht hij z'n ANWB meter en constateerde dat de druk van de banden op 570 kpa stonden i.p.v. 320 en 480 kpa. Het koste wel even wat tijd om dit te herstellen, maar ook dit is Afrika: vullen tot het gaatje!
Het was licht bewolkt en al behoorlijke warm om 12.00 uur toen we hier mee bezig waren, maar de uitgestrekte Namibische woestijn aan onze voeten met zijn enorme vergezichten, maakte meteen al veel goed. We besloten ter plekke te lunchen en daarna reden we zonder lekke banden via een grotendeels geplaveide gravelroad naar Ai-Ais.
Geen auto was er de eerste 70 km onderweg te zien. Pas op de laatste 10 km op de C1000 naar ons lustoord passeerde onze enkele tegenliggers en rende er voor ons uit door de kloof een springbokje die na enkele kilometers doodvermoeid zijn toevlucht zocht in het struikgewas.
De C10 was duidelijk slechter en hier en daar was het een echt wasbord. Schuddend en stotend bereikten we om 14.15 uur de finish, waar we uiterst vriendelijk welkom werden geheten.
Gewaarschuwd door het bord bij de ingang "Pas op voor de baboons" sloten we al onze ramen, deuren en dakluiken. Tot op heden hebben we er nog geen één gezien.
Iedereen zocht een plekje in de schaduw en daarna ging men of wandelen naar de Fish River of de was doen of zwemmen in het heerlijk door de bron verwarmde zwembad. De hotspring zelf is 65 graden Celsius.
Kortom het was relaxen voor iedereen op zijn eigen wijze, een op en top vakantiegevoel!
- Posted using BlogPress from my iPad
Location:Ai-Ais
Geen opmerkingen:
Een reactie posten