Route Divindu naar Maun

Dag 24 maandag 29 september 2014

Na een zeer warme nacht was het 's morgens om 06.30 uur fijn om bij 22° C buiten te ontbijten.
Om 07.45 uur vertrokken we achter elkaar naar de ingang van de camping. Iedereen behaalde de eindstreep van deze grotendeels door het mulle zand lopende weg wederom probleemloos.
We sloegen in konvooi linksaf richting de grens van Botswana.
Bij de ingang van Bwabwata National Park, de transit route naar Botswana moesten we ons aan de poort registreren.


Onderweg zagen we nog enkele sabelantilopen, buffels, kudu's en aapjes.
Beide grensposten werden snel genomen, uiteraard moesten er weer veel formuliertjes worden ingevuld, maar vooral de twee schonen aan Botswaanse kant hadden er veel zin en met een glimlach werden alle formaliteiten snel uitgevoerd.
In Shakawe brachten we bij het pompstation onze banden op spanning voor de asfaltwegen, waar we nu weer grotendeels over rijden.


Bij Choppies om de hoek deden we nog een paar inkopen en daarna gingen we op weg naar Maun. Een rit van ruim 400 km.
De asfaltweg was door de vele potholes behoorlijk verraderlijk en daarom was hard rijden uit den boze.
Onderweg liep opvallend veel vee ( koeien, geiten en paarden) in de berm, die regelmatig geheel onverwachts de weg overstaken. Het was dus oppassen geblazen. Ook zagen we hier ezelwagens en zelfs een vierspan.
Verder was er driemaal een veterinaire stop, waarbij we twee keer onze schoenen moesten ontsmetten en de banden van de camper werden ontsmet.
Het was een lange, ietwat saaie weg, waar af en toe de mensen die uit hun kraal de weg opliepen, waaronder een schitterend geklede Herero vrouw en twee vrouwen met enorme takkenbossen op hun hoofd, nog wat kleur aan de omgeving gaven. Ook de bomen, die momenteel in diverse kleuren uitlopen, waren een lust voor het oog.
In Nokaneng stonden mooie stenen huizen. Verder viel op dat de woonplekken onderweg bij gebrek aan huisnummers op een ludieke manier gemarkeerd worden.


We lunchten ca. 100 km voor Maun langs de weg. Een jonge vrouw, die langs de autoweg liep, vroeg ons om water en dronk hetgeen in de gallon resteerden in één teug op.
Verderop stonden hele veel gekleurde tentjes langs de route, waar hele families in woonden.
Het zag er armzalig en triest uit en dat met deze warmte.
In het totale beeld zagen we dat de mensen in Botswana er goed en modern uitzagen
We passeerden het snelstromende riviertje de Nhabe waar opvallend veel water in stond.


Mensen sprongen vanaf de brug in het water, anderen stonden te vissen en ook de dieren dronken hier aan de kant.
Om 15.00 uur arriveerden we in de drukke stad Maun, waar we tankten en vervolgens doorreden naar ons kamp, waar Eddie, onze gids voor de komende twee dagen in de Okavango Delta ons stond op te wachten.


We parkeerden onze campers twee aan twee om hier één nacht te overnachten.
Het was een lange, inspannende rit geweest, maar vanaf morgen wordt het weer genieten.




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Maun

Volle dag Ngepi camp

Dag 23 zondag 28 september 2014

We ontbeten gezellig aan de rivier, waar de Hippo's luidkeels en druk aan het badderen waren. De vogels floten naar hartelust en de hop met zijn mooie kuif stal de show.
Gelukkig hadden we 's nachts prima geslapen omdat het flink was afgekoeld.
Overdag is het vaak rond de 40° C en gelukkig koelde het deze nacht af naar 15° C.


Vanochtend stond de Village walk op het programma. Christianos, onze gids nam ons om 08.30 uur mee voor een ca. 6 km lange wandeling. Onderweg vertelde hij ons veel over hun leefwijze en de cultuur van zijn tribe. We bezochten de kraal van diverse gezinnetjes.


Het gaf ons wel een dubbel gevoel als je zag onder welke primitieve omstandigheden zij hier moeten leven. Per maand verdienen ze heel weinig en daar moeten ook nog het schoolgeld en de uniformen van de kinderen van betaald worden. De kraal zag er bij sommige families opgeruimd uit en het zand was zelfs aangeharkt. Bij andere families lag al het vuil overal.


De kinderen kropen of liepen tussen oude verroeste scherpe blikjes die er op de grond lagen. Dit jonge gezin, waarvan de vader nog maar 24 jaar oud was sliep met elkaar in een klein hutje.
Ze waren blij met de spulletjes, die we ze gaven en ook de rol biscuitjes vond gretig aftrek.
Om half elf keerden we terg op de camping. De gids kreeg een goede fooi, een cola en een dubbele Ngepi sandwich, omdat hij nog niet had ontbeten.
Soms leeft hij door gebrek aan geld een dag alleen maar op water. Geen geld betekent geen eten. Aan de bar werd nog wat nagepraat en geinternet. Daarna relaxten we tot 17.00 uur op de camping.
Om 17.00 uur liepen we naar de receptie, waar we om 17.30 uur in de boot stapten voor de Sunset cruise over de Okavango Rivier. Een grote en brede rivier, die tijdens de regentijd in januari/februari nog eens twee keer zo breed kan worden.


Onderweg zagen we veel nijlpaarden, een baby Nijlkrokodil, watervogels, enkele bosbokken en een wrattenzwijn. Ook de mooie zonsondergang was op de rivier goed te zien. Het was echt genieten!
Om 19.00 uur waren we terug op de camping, waar we na een drankje aan de bar gezamenlijk genoten van een heerlijke Kudu goulash maaltijd met verse groenten, salades en een lekker zoet toetje. Een prima afsluiting van een mooie dag op ons bushcamp.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Ngepi Camp

Route Grootfontein naar Divindu

Dag 22 zaterdag 27 september 2014

Vandaag hadden we een lange reisdag van ruim 420 km over goed geasfalteerde wegen. Alleen de laatste vier km over een zandpad naar de camping zou voor enige vertraging kunnen zorgen. Maar later bleek nam iedereen deze hindernis met verve.
De eersten vertrokken tegen 8 uur. Iedereen had goed geslapen en genoten van de vogelgeluiden op de achtergrond. Echt een perfecte camping op weg naar de Okavango Delta. De weg naar Rundu is aanvankelijk wat saai, maar na de eerste politiepost komt er wat meer leven in de brouwerij. De post konden we moeiteloos passeren, geen moeilijke vragen deze keer, geen koelkastcontrole etc.
Tevoren hadden we enige zaken verstopt maar dit keer geen fruitvliegjes of ander fenomeen om voedsel van ons in beslag te nemen.
Onderweg was er weinig verkeer en gelukkig viel ook de buitentemperatuur mee.
We passeerden een groot aantal kraaldorpjes, soms met veel vee. Ook komen er steeds meer stenen hutten bij.


Veel vrouwen en grotere meisjes waren onderweg om water te halen. Ze lopen hele afstanden met de gevulde emmers en plastic vaten op hun hoofd.


Regelmatig stopten we onderweg om ze wat spulletjes te geven. Vervolgens mochten we ze fotograferen en genieten van de blijde gezichtjes als we hun de foto's lieten zien.
Er staan veel scholen langs de route en ook veel halteplaatsen voor de schoolbus.
Langs de weg werd er bij de kraampjes van alles verkocht, ook kant en klaar rieten daken voor de hutjes, er was veel bedrijvigheid.


Ook zagen we diverse kinderen langs de weg, die zich vermaakten met zelfgemaakt speelgoed.
Ook waren er deze zaterdag veel stam bijeenkomsten, van zowel ouderen alsook groepen kinderen, die meestal onder een grote boom samenschoolden.
Tien km voor Rundu was de tweede politiepost en ook dit keer konden we gelijk doorrijden.
We passeerden de Kavango Rivier, waarin veel water stond.
Even later reden we Rundu binnen, waar we met drie echtparen van de groep gezellig door een shopping Mall liepen. Het was er erg druk en vooral de artikelen van voornamelijk Chinese makelij vonden veel aftrek.
Daarna gingen we op zoek naar een koffiezaak. Tegenover onze parkeerplaats vonden we uiteindelijk een perfecte zaak "Forget-me-not". We zaten hier heerlijk onder een afdak in een gezellige tuin en genoten van koffie met melktaart/worteltaart.


Perfect adres in deze wat rommelige, maar uiterst gezellige en bedrijvige stad.
We tankten en reden vervolgens de laatste 200 km naar Okovango Rivier, waar we om 15.30 uur arriveerden. Onderweg zagen we de bomen al prachtig uitbotten langs de lange, soms wat saaie weg. We lunchten in onze camper op een parkeerplaats.
We waren rond 15.00 uur op de camping, een oase in dit veelal dorre land, maar ook hier zou enige regen een welkome gast zijn.


Daarna heerlijk gerelaxt, gegeten en ons blog bijgewerkt onder het geluid van de nijlpaarden in de rivier waar we naast staan. Morgen gaan we een Village walk maken, een boottocht op de rivier en we sluiten dan de dag af met lopend buffet op de camping. Gelukkig hoeven we nog niet naar huis!



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Divindu

Route Etosha naar Grootfontein

Dag 21 vrijdag 26 september 2014

Rond 09.00 uur was iedereen op weg om het laatste rondje Etosha te doen. Nog maar net buiten de poort van Namatoni of we zagen al een kudde zebra's, giraffen, impala's etc.


Bij de waterplaats Chudop lagen drie hyena's in het water en wemelde het verder van de impala's, honderden parelhoenders en nog een skala aan overig wild. Ook viel op dat de beesten onderling continu strijd voerden. De toegangsweg naar de plas was erg slecht met hier en daar flinke diepe gaten in de weg.
Daarna reden we naar Klein Numatoni, waar honderden dieren rondom de waterplaats stonden te drinken en tussen de struiken stond een enorm grote neushoorn.


Één echtpaar had onderweg een cheetah gespot, die vlak voor hun camper de weg overstak. Kortom we sloten drie fantastische dagen Etosha prachtig af.
Over de verharde weg reden we het park uit richting Tsumeb, een oude mijnstad. Deze bijna 110 jaar oude stad ontwikkeld zich in rap tempo en ook de toegangsweg met aan weerszijde palmbomen ziet er prachtig uit. Bij aankomst was het al behoorlijk warm en ook de Jacaranda bomen stonden prachtig in bloei. Met name het park was een lust voor het oog.
We dronken koffie met taart in de tuin van Etosha café und Biergarten, waar we tevens WIFI konden gebruiken. Een fijne en schaduwrijke plek om heerlijk te verblijven.


Bij het ernaast gelegen Art & Craft winkeltje kochten we nog enkele souveniers. Alles is hier Afrikaans en handgemaakt.
In het park kochten we nog handgemaakte mandjes van een jonge moeder met twee kleine dochtertjes. Voor de grap dongen we af, wat de kleine meisjes enorm deed lachen, maar we besloten het vraagbedrag toch te betalen. Gelukkig ging het oudste meisje wel naar school.
Daarna reden we verder richting Grootfontein. Onderweg bezochten we nog de Mariabron, een door de Duitsers opgezette missieposten. In de kern stond een kerkje met er rondom heen volop bloeiende Jacaranda bomen.
In no time werden we omsingeld door wel 50 kinderen. Corrie vertelde ze waar we vandaan kwamen, dat het bij ons soms sneeuwde en erg koud etc. Ze hingen aan haar lippen.


In Grootfontein stopten we bij de SuperSPAR voor de laatste boodschappen en daarna reden we door naar onze camping waar we rond 16.00 uur arriveerden.
We stonden op een pracht plek onder een grote boom met nog pril blad.
Het is een unieke stek in the middle of nowhere, eenechte Afrikaanse Bushcamp met prima sanitair.
Ook het diner buffet buiten met uitzicht op de verlichte waterplaats was perfect. In een gemoedelijke sfeer lieten we ons de diversiteit aan salades, groente (spruiten en wortelen) en kip en kudu's als vleesgerechten goed smaken.
En dat onder toezicht van de elanden, zebra's, kudu's etc. die langs de waterplaats trokken.
Na de maaltijd maakten we nog even gebruik van het ludieke internetcafé in de buitenlucht.


Aan weer en mooie dag was een eind gekomen.




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Grootfontein

Foto Etosha 4

- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Etosha

Foto Ethosa 3

- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Namibië

Foto Etosha 2

- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Ethosha

Foto Etosha 1

- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Etosha

Foto's Etosha

Location:Etosha

Tweede volle dag Etosha

Dag 20 donderdag 25 september 2014

Gisteravond werden we eerst verrast door een honingdas, die alle vuilnisbakken omverwierp om te kijken of er nog iets van zijn gading bijzat en daarna door een klein buitje van enkele minuten. Door de heerlijke avond temperatuur van 22° C vatte iedereen een prima nachtrust.
In Halali stonden gelukkig geen overland trucks bij ons in de buurt; derhalve geen hordes mensen vroeg onder de douche en geen ronkende motoren voor dag en dauw. Iedereen sliep wat uit en vertrok daarom wat later voor de tweede dag safari.
De eerste natuurlijke waterbron Nonians stond helemaal droog en daarom was er ook niets te zien. Bij de volgende Goas troffen we het beter. Hier lag een grote hyena in het water en door de groene begroeiing was hij nauwelijks zichtbaar.
Een grote groep zebra's, die naderde werd door hem weggejaagd en even later trof een groep kudu's hetzelfde lot. Goas is een prachtige bron met twee waterplaatsen, die beide rijkelijk begroeid zijn.
Vervolgens reden we naar de waterplaats Nuamses, waar enkele Kori Bustards hun dorst lesten. Verder waren de zebra's en kudu's onderweg naar de plas. Ook zaten er enkel geel snaveltoks in een boom.
We vervolgden onze route naar het Etosha Lookout Point. Hier heb je een fascinerend en eindeloos vergezicht over de 110 km brede en 60 km diepe pan.
Niets groeit hier, behalve hier en daar een verdwaald struikje. Verder heeft de pan door de alge vorming prachtige lichte kleurnuances.
Door de weerspiegeling zagen we een struisvogel aan de horizon van deze onmetelijke vlakte 2x (opgestapeld) staan. Het is op de pan erg warm, maar een reuze sprinkhaan (grashopper) en een kanariegeel vlindertje voelde zich hier blijkbaar wel thuis.
Vervolgens zijn we langs de hoofdroute gestopt bij een parkeerplaats met toiletten. Op de overdekte picknickplaats hebben we gezellig samen met een ander echtpaar van de groep koffie gedronken, terwijl we uitkeken, over de Pan.
Op de Hartenbeest drive zagen we giraffen en veel vernielde bomen. De olifanten hadden hier flink huisgehouden. Een boom konden we ternauwernood met onze camper passeren.
Op de open vlakte van Springbokfontein zagen we meer dan 100 gnoes, veel zebra's en enkele gigantisch grote olifanten, die midden in dit drassige gebied stonden.
Ze hadden de kleur van de omgeving aangenomen, de één was lichtgroen en de ander grijs/wit. Een werkelijk schitterend gezicht!
Even verderop op weg naar Okerfontein namen twee van deze giganten ook nog eens een zandbad.
Bij Okerfontein lunchten we in onze luxe camper. Midden in deze prachtige natuur bakten we eieren met ham. Daarna reden we verder langs de kilometers lange pan en plotseling zagen we rechts van de weg een leeuwenechtpaar liggen rusten onder een boom. Wat een immense beesten zijn het toch! Op onze vorige reizen hebben we nog nooit zoveel leeuwen in drie dagen gezien. Werkelijk top!
Even verderop verleenden we voorrang aan een kudde gnoes, die de weg overstaken.
Kort daarna kwamen er weer drie krijtwitte olifanten al grazend aanlopen richting onze weg.
Een prachtig plaatje was geboren.
We reden door naar de kunstmatige waterplaats Kalkheuvel, waar o.a. Giraffen aan het drinken waren en een grote vechtadelaar met zijn prooi op zijn nest in een kale boom zat.
We besloten de laatste waterplaats links te laten liggen. Later hoorden we dat hier veel wild aan het drinken was en dat er minstens acht hyena's in de poel vertoefden.
We reden verder over de slechte gravelroad met rechts van de weg veel termietenheuvels richting Numatoni, ons einddoel voor vandaag.
We hebben hier schitterende plekken in de schaduw, die van alle gemakken zijn voorzien.
Op de camping lopen veel mongoesten, grappige kleine zoogdiertjes.
Om 18.00 uur hield Carel een briefing met terugblik op de afgelopen week en over de zaken, die ons de komende dagen te wachten staan.




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Etosha

Eerste volle dag Etosha

Dag 19 woensdag 24 september 2014

Na een stormachtige avond en nacht waarbij de temperatuur gelukkig naar acceptabele waarden daalde zodat iedereen redelijk kon slapen. De meesten vertrokken al om zeven uur. Wij zelf maakten eerst ons BLOG af en vertrokken rond 08.00 uur.
Kort na ons vertrek zagen we van dichtbij een leeuw onze richting oplopen. Hij kwam van de Nebrownii waterplaats en werd achtervolgd door een grote file auto's. De spotters met enorme telelenzen konden er geen genoeg van krijgen. Het was net een wedstrijd, werkelijk te gênant voor woorden.
Even verder zagen we twee Secretaire vogels parmantig door het terrein lopen. Het zijn prachtig gekleurde loopvogels met zeer lange poten, die ook uitstekend kunnen vliegen.
We reden door naar de Gemsbokvlakte, waar bij de waterplaats een grote kudde zebra's een bad namen onder toeziend oog van de gemsbokken en impala's.
De dieren wachten hier keurig op hun beurt en er is duidelijk sprake van hiërarchie. Verderop zagen we nog Kori bustards en "all over the place" springbokken.
We reden verder naar Olifantsbad, waar we een grote kudde kudu's tegen het lijf liepen. Grote mannetjes met prachtige geweien, slank vrouwtjes en jonge dieren. Ook waren er hier veel impala's, parelhoenders, struisvogels gnoes, giraffen en wrattenzwijnen.


We genoten enorm van dit spektakel en daarom besloten we ook maar te genieten van een kopje koffie.
De gravelroads naar de waterplaatsen waren van slechte kwaliteit door de vele putten en de wasborden waar we overheen reden. Gelukkig had niemand vandaag een lekke band.
We vervolgden onze route via de waterplaats Aus, waar de kudu's en de impala's midden in de poel stonden.
Via de Ondongab waterplaats reden we naar de natuurlijke bron Homob, waar twee secretaire vogels op de thermiek prachtig boven de plas zweefden om even later te landen aan de rand. Een schitterend gezicht. Ze hebben een enorme spanwijdte met eronder beentjes zo dun als naalden.
Verder zagen we hier een grote groep gemsbokken en veel jakhalzen. Onderweg stopten we nog voor een Dikdik, die ons vanuit de berm gadesloeg. Het is het kleinste bokje, dat hier leeft.
Daarna reden we langs de rand van de gigantisch uitgestrekte witte zoutpan, waar we een prachtig vergezicht hadden.
Overal waar we keken zagen we springbokken en plotseling stond we oog in oog met leeuwen echtpaar, die tegen een grasduin lagen te slapen. Ernaast lagen, nauwelijks zichtbaar, nog twee leeuwen.



We vervolgden onze weg naar de bron Salvadore, waar we lunchten in onze camper met uitzicht op de waterplaats. Het was inmiddels 39 graden Celsius. Er zaten hier diverse soorten dieren en ook veel watervogels.
Na de lunch reden we naar de laatste bron van vandaag, zijnde Rietfontein. Ook hier veel zebra's en enkele giraffen.
Daarna reden we naar onze eindbestemming voor vandaag het Halali Resort, waar we rond 14.00 uur arriveerden. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 40 graden Celsius.
De camping is duidelijk verbeterd met schoon en nieuw sanitair en ook heeft elke plaats een eigen stroomaansluiting.
Om 15.00 uur was iedereen gearriveerd. Wij deden de was, anderen lagen in het zwembad.
Zelf gingen we nog even naar de waterhole op de camping, waar we diverse olifanten, ook met jong en twee witte neushoorn spotten.
Lekker relaxen, want morgen wacht ons een nieuw Safari avontuur!



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Etosha

Route Kamanjab naar Etosha

Dag 18 dinsdag 23 september 2014

Tegen 09.00 uur was iedereen op weg naar Outjo om inkopen te doen voor ons verblijf in het Etosha N.P.
Het was winderig en heerlijk koel. 's Nachts werden we wakker van het rinkelen van de flessen. Onze vuilnisbak omgetrokken en de beesten hadden genoten van de restanten van de barbecue, want er was bij het opruimen geen botje meer te vinden. Zo gaat dat midden in de natuur, waar de beesten vooral 's nachts actief zijn.
De Boulders waar we rondom onze campers hadden opgesteld zaten vol klipdassies, een soort stevig uit de kluit gewassen konijn.
De weg naar Outjo en Etosha is prachtig geasfalteerd en dat was na het gehobbel van de afgelopen dagen toch wel weer even een verademing.
Al snel zagen we de eerste Dikdik in de berm, gevolgd door een groep Parelhoenders. Er was weinig verkeer op de weg en er stonden tig termietenheuvels langs de route.
Verder zijn er hier veel boerenbedrijven en op een open vlakte zagen we wilde zwijnen, rode hartenbeesten etc.
Tegen tienen tankten we in Outjo en daarna dronken we samen met nog twee stellen van de groep koffie met heerlijk gebak in het plaatselijk Farmhouse. Helaas mislukte de WIFI verbinding, waardoor we ons blog niet konden plaatsen.


Vervolgens reden we naar de zeer goede OK-supermarkt, waar werkelijk alles te krijgen was.
Als laatste bezochten we het net geopende en immens grote, schitterende Tourist Info Centrum, waar we vriendelijk werden ontvangen en moeiteloos ons BLOG van de vorige dag konden plaatsen.
Om 12.30 reden we de laatste 100 km richting Etosha. Onderweg lunchten we bij een parkeerplaats. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 37 graden Celsius.
Bij de ingangspoort volgde een uitgebreide registratie en werd ons twee keer gevraagd of we vlees bij ons hadden. Uiteraard zeiden we nee, maar het tegengestelde was waar. We hadden deze vraag nog nooit eerder gehad.
Het is altijd weer een voorrecht om dit fantastische park binnen te mogen rijden. Als eerste gingen we naar de Ombika waterpoel, waar we de eerste gemsbokken, impala's, hartenbeesten en zebra's spotten.
Om 14.30 uur waren we bij de receptie, waar we de parkkosten voor de komende drie dagen betaalden en daarna checkten we onze toegewezen campingplaatsen. Vervolgens reden we naar de waterplaats Nebrownii en dit was een schot in de roos. We zagen een grote bul olifant, een zwarte neushoorn, giraffen, zebra's, struisvogels, impala's etc.





Daarna reden we verder langs de hoofdweg van het park, waar we na enkele minuten rijden een tweetal mannetjes leeuwen zagen liggen in het hoge gras. Ze hadden zich te goed gedaan aan een immens karkas, dat ernaast lag en lagen heerlijk uit te buiken. Twee hyena's keken op afstand toe.
Op weg naar de Gemsbokvlakte zagen we groepen Impala's langs de weg, maar ook volop gemsbokken, kudu's, zebra's etc.
Bij de waterplaats was het rustig en daarom zetten we er van een kopje koffie, terwijl we om ons heen genoten van de prachtige en weidse natuurlijke omgeving.
Terug naar de camping zagen we nog twee Kori bustards, één van de grootste loopvogels ter wereld direct naast de weg. Ze lopen heel sierlijk en statig in het rond.
Terug bij Nebrownii stond een een mannetjes leeuw zijn dorst te lessen en daarna kwamen er vier grote olifanten, die hier door de pan bijna krijtwit zijn drinken bij de poel.
We spraken hier een stel van de groep, die zowaar al een cheetah hadden gespot en dat op de eerste dag.
Verderop zagen we nog een neushoorn langs de kant van de weg.
Op de camping lieten we ons de maaltijd goed smaken en daarna liepen we naar de verlichte waterplaats.
Hier aanschouwden we een zevental zwarte neushoorns, die om beurten of getweeën kwamen drinken. Sommigen namen zelfs een bad.
Het was een geweldig schouwspel en dat op de eerste dag van ons verblijf. Werkelijk voor iedereen een superdag.
Het is momenteel erg druk in Etosha en zowel in het park bij waterplaatsen alsook op de camping is nauwelijks plaats over.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Etosha

Hello


- Posted using BlogPress from my iPad

Route Kamanjab naar Ethosha

Dag 17 maandag 22 september 2014

Met heerlijk weer vertrokken we rond 09.00 uur na uitgebreid afscheid te hebben genomen van Analene, de eigenaresse van de White Lady Campsite. De WIFI werkte dit jaar perfect en daarom konden we voor vertrek ons BLOG nog versturen.
De gravelroad was aanvankelijk slecht en maar net onderweg of de eerste hut diende zich al aan waar een Himba familie stond te zwaaien om ons hun koopwaar aan te bieden.
Diverse keren herhaalde zich dit fenomeen.
Vervolgens passeerden we het Brandberg massief met als hoogste top de Königstein (2606 m). Dit is de hoogste berg van Namibië.
Onderweg stak nog een jakhals de weg over, maar verder zagen we tot de camping voorbij Kamanjab geen wild meer.
Even verderop stopten we bij een kraampje met een schilderachtig geklede Herero vrouw.
Ze zag er prachtig en kleurrijk gekleed uit in haar zelfgemaakte kleding. We mochten haar fotograferen nadat we iets hadden gekocht.
Verderop vlak voor de rivierovergang stopten we nogmaals op de plaats waar de naaste toeristen stoppen bij de Herero's. We maakten een praatje met oma, de moeder met haar baby. De kindjes gaven we ballonnen en lolly's en ook oma en de moeder wilden maar al te graag een lolly.


Daarna stopten we onderweg bij een ezelwagen. Het gezinnetje wilde geld om brandstof te kopen. We hadden medelijden met ze maar geld geven zagen we niet zitten. De kinderen kregen een ballon en de ouders gaven we een pak biscuitjes. Het jongetje wilde niet op de foto, de moeder vroeg voor hem een pen en papier. Volgens haar ging hij wel naar school. Ja dit zijn omstandigheden, die je hier veelvuldig aantreft.
Onderweg zagen we veel boerenbedrijfjes met veel geiten en koeien en kleine dorpjes, bestaande uit hutjes, die langs de kant van de weg stonden.
We reden door het gebied van de bergolifant, maar helaas zagen we er geen.
We stopten bij een meertje midden in de woestijn, waar we koffie dronken. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 38 graden Celsius.
De weg was inmiddels prima geprepareerd en bij de afslag naar Khorixas zelfs voorzien van nieuw asfalt. In het plaatsje kochten we nog wat bij de supermarkt en pinden geld via de ATM in de zaak. Buiten zaten veel mensen doelloos aan de kant of bedelden ze wat. De werkeloosheid is hier 65%. Vergeleken met Swakopmund staat de tijd hier stil en lopen ze qua ontwikkeling minstens 20 jaar achter.


We kochten in de supermarkt o.a. Vetkoek, een soort oliebol zonder krenten/rozijnen.
Eenmaal in Kamanjab, na een lange rit over gravel, lunchten we met een ander stel van de groep bij de Oase bar & restaurant en bekeken onderwijl ons internet.
Daarna reden we de laatste 20 km over asfalt naar de Duncan's campsite waar we omstreeks 14.30 uur arriveerden.


Op de camping bleek bij één van de campers een band langzaam leeg te lopen, de eerste lekke band binnen de groep was geboren. Sifiso, onze monteur was ons de dag hier voor in deze voor gegaan.
De mensen in deze omgeving en de Himba's zelf zijn erg vriendelijk.
We installeerden ons in de hete zon op de camping tussen de Boulders. Aan de hier schamele bomen zat nog nauwelijks blad.
Om 16.00 uur liepen we o.l.v. de Himba gids naar de twee Himba dorpen naast de camping.
Eerst bezochten we hun kleine schooltje bij de ingang daarna liepen we het dorp in.
Er waren opvallend veel kinderen (39 stuks), overwegend weeskinderen, kinderen van ouders, die aan de drank of drugs zijn of waarvan de ouders AIV besmet zijn. Jacco, de blanke Himba geeft ze hier een nieuw leven.


De rondleiding was door gebrek aan interesse van de gids wat matig dit keer. Jammer dat Maria, onze gids van vorig jaar niet aanwezig was. Al met kregen we een goed inzicht in het wel en wee van het leven van de Himba's ter plekke.


Daarna bezochten we o.l.v. Carel het filmhuis waar in 2007 de Franse film "la Piste" is opgenomen. Een propagandafilm voor Frankrijk over het leven en de natuur in Namibië.


Een leuke, luxe villa in en op de Boulders met schitterende uitzichten over de omgeving.
Vervolgens liepen we terug naar de camping, waar Sifiso inmiddels de barbecue had aangestoken.
We genoten met z'n allen van heerlijk eten in een kring en lieten ons de door Corrie en Carel aangeboden wijn goed smaken.
Een voortreffelijke opmaak voor het Etosha Nationaal Park, waar we vandaag heenrijden.





- Posted using BlogPress from my iPad

Route Swakopmund naar Uis

Dag 16 Zondag 21 september 2014

Tegen 09.00 uur was iedereen via Cape Cross onderweg naar Uis, een voormalig tin-mijn stadje. Als eerste deden we inkopen in de Super SPAR in Swakopmund. Daarna reden we door naar Henties Bay om te tanken en afscheid te nemen van de Atlantische Oceaan.
Aanvankelijk was het nog bewolkt en koel door de laaghangende mist, maar toen we eenmaal de woestijn in reden werd het zonnig en warm.
De weg vlak langs de kust loopt over een mooie zoutslikweg en onderweg staan in het woestijnzand kleine groene struikjes.



Langs de kust kom je nog langs een vissersdorp met huizen in allerlei pastelkleuren en een scheepswrak dat hier sinds 2007 en publiekstrekker is.


In Henties Bay parkeerden we aan de kust,waar we vanaf het hooggelegen duin een schitterend uitzicht hadden op zee.


We dronken hier koffie met kokos tartilette en namen voor dit jaar afscheid van de zee.
Vervolgens reden we over een prima gravelroad richting Uis. Het is een kilometers lange zandvlakte met hier en daar een opgewaaid duintje tegen een groene woestijnplant.
Onderweg zagen we nog een roof- en een struisvogel.
Vijftig km voor Uis verschenen de eerste bergen aan het firmament. Verder kwam een grader ons tegemoet en daardoor konden we over een vlak zandpad verder.
We lunchten bij de enige picknickplaats onderweg. Omdat de buitentemperatuur inmiddels opgelopen was tot 48 graden Celsius besloten we te lunchen in onze luxe camper, waar het goed vertoeven was.
Vijftien km voor Uis (= bitter water) stopten we bij een kraampje waar allerlei gekleurde stenen uit de omgeving werden verkocht.


Oma, broer en zus en drie kleine kinderen huppelden hier rond. Ze waren dolblij dat we enige stenen kochten en de kinderen allemaal blootsvoets, vuil en met snottebellen waren blij met de roltongen, ballonnetjes,lollies en biscuitjes die we hen gaven.


Hij sprak Afrikaans en ze behoorden tot de Damara bevolking. Zomer en winter leefden ze hier in schamele hutjes tussen de bergen.
Tegen half drie waren we als eerste op de camping, waar we hartelijk werden begroet door de eigenaresse. We kregen prima plekken toegewezen onder de bomen.
Iedereen had onderweg ook nog de pelsrobbenkolonie bezocht bij Cape Cross, dat zeer de moeite waard was en de 4x4 had via de alternatieve route nog veel Welwitchia (= twee bla kan niet dood) planten gezien. We besloten de middag nadat iedereen binnen was spontaan met een gezellige nazit, waarbij we de Lynx wijnen goed lieten smaken.


Weer een prima dag voor iedereen.



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Uis

Bootcruise Walvisbaai en lunch aan het strand bij Swakopmund.

Dag 15 Zaterdag 20 september 2014

Rond 08.00 uur vertrokken we met 3 campers richting Walvisbaai, na eerst Sifiso, die vandaag jarig was, toegezongen te hebben. Hij kreeg enkele heupflesjes whisky en Delftsblauwe dessin doekjes.


Als klap op de vuurpijl mocht hij mee met de bootcruise en aansluiten bij de lunch op het strand. Na in het haven bij het schipperscafé-restaurant koffie gedronken te hebben scheepten we ons in op een voor onze groep gereserveerde boot, de Ocean Lady.


Onze vrouwelijke schipper Martinet was een voortreffelijke Zuid-Afrikaans sprekende gastvrouw, die ons op fantastische wijze het leven in de baai voorschotelde. We waren nog maar net op weg of een valse pelsrob probeerde onder grote hilariteit van de groep aan boord te springen. Hij wilde ook zijn visje meepikken, maar vakkundig werd hij door Ricardo, de assistent van Marninet van boord gewerkt.
Het was 's ochtends nog mistig en daardoor behoorlijk fris aan boord. Daarom kregen we al vrij snel, als opwarmertje, een glas " Old Brown" - sierkoffie (Zuid-Afrikaanse sherry) aangereikt. Vervolgens genoten we van de pelikanen show. Martinet floot en jawel daar kwam hij aangevlogen en ving al vliegend de hem toegeworpen vis.


Daarna voeren we in de baai langs de oesterbanken, waar Martinet uitleg gaf over de kweekwijze ervan en even later langs een oude vissersboot, waarop men de oesters na de vangst schoonmaakt. We voeren verder langs de rand van het schiereiland dat bezaaid lag met pelsrobben.


Vervolgens gingen we op jacht naar de kleine grijs/zwarte dolfijnen, die met hun witte buik rondom onze boot opdoken. Op de terugweg sprong er een pelsrob aan boord, die zich van alle kanten liet fotograferen en genoot van de hem aangereikte vis.


Terug in de haven dronken sommigen nog een kop koffie. Daarna reden we met de campers door de lagune en genoten van de uitzichten, de in grote getale aanwezige flamingo's en we bekeken een zoutwinning fabriek.





Op de terugweg naar Swakopmund stopten we aan het strand bij een Bedoeïenentent, waar we een door Matteus en Petrus perfect verzorgde warme seefood lunch kregen voorgeschoteld.


Iedereen keek z'n ogen uit. Wat een luxe! Daarna reden we terug naar de camping om nog wat te verpozen of te wandelen langs de zee. Wat een bijzondere dag kunnen we weer toevoegen aan de rij.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Swakopmund