Toe we opstonden was het erg koel (16°C ), een heerlijke temperatuur voor de lange rit van ca.430 km vandaag.
We namen afscheid van Mr. Brown. In Bulawayo tankten we en daarna gingen we op weg naar de A6.
Een lange in het begin prachtige erg bergachtige route boven de 1000 m. Op zaterdag liepen er veel mensen veelal in schilderachtige kledij langs de weg en ook in de kralen en dorpjes, die we passeerden was veel bedrijvigheid.
Onderweg passeerden we maar liefst 11 roadblocks, die we gelukkig zonder al te veel oponthoud konden passeren. Ook waren er twee tolpoorten waar we per keer 2 USD moesten betalen.
De Jacarandabomen stonden al geurend vol in bloei, een paarse bloemenpracht.
Af en toe hadden we nog een spatje regen en verder zagen we veel loslopend vee langs de weg, waarvoor we regelmatig moesten stoppen. Ook vlogen er nog een drietal kudu's vlak voor onze camper de weg over en genoten we regelmatig van spelende baboons langs de kant van de weg.
Na 98 km maakten we even voorbij Gwanda aan de kant van de weg een koffiestop. In het dorpje was het erg druk en gezellig.
Verderop reden we langs een honderd jaar oude steenfabriek en even verder zagen we een grote groep witkopgieren in de lucht en in de bomen zitten. Ze waren aan het genieten van een kadaver van een koe dat hier langs de kant van de weg lag.
Vervolgens lunchten we onder een grote Baobab boom vlakbij een armoedige kraal.
We gaven de kinderen, die nog erg verlegen waren, ballonnen, lollies, roltongen en biscuits.
Om 13.45 uur arriveerden we voorbij het plaatsje Beitbridge bij de gelijknamige grens.
Aanvankelijk leek alles op rolletjes te lopen. We betaalde 9 US$ voor een gate Pass, alle stempels waren gezet en we dachten dat door konden rijden. Toen begon de ellende!
Een aantal louche figuren zeiden dat we geen light vehicle hadden maar heavy.
We moesten extra VIP (wegenbelasting voor zware voertuigen) betalen, 50 US$ per camper.
Onder protest betaalden we dit. Er was geen andere keuze. Administratief gezien kostte dit zeker 45 minuten. Daarna reden we vol goede moed naar de gate, maar helaas. We hadden nu wel betaald voor de extra wegenbelasting, maar onze gate Pass was voor een light vehicle. Iedereen weer achteruit. Het circus kon weer opnieuw beginnen. Omwisselen van de gate Pass duurde weer 45 minuten, aansluiten achter in de rij, oude gate Pass moest administratief teruggeboekt worden en daarna moesten we voor 23 US$ een nieuwe kopen.
Daarna weer soebatten voor alle stempels.
Na ruim 2 uur hadden we eindelijk het administratief uiterst corrupte Zimbabwe verlaten!
We waren wederom blij dat we het Zimbabwe avontuur veilig hadden overleefd.
Gelukkig ging het aan de zijde van Zuid-Afrika stukken vlotter. Binnen 10 minuten passeerden we de grens op weg naar Messina, waar we tankten en bij de SPAR onze mondvoorraad aanvulden. Messina is vooral op zaterdag een chaotische stad.
Uiteindelijk arriveerden we om 17.45 uur als laatsten op de prachtige camping in Tshipise. Het was bewolkt, lekker koel en inmiddels al bijna donker.
Om 19.00 uur liepen we met het grootste deel van de groep naar het restaurant van de camping waar we heerlijk à la carte dineerden.
De enerverende dag werd op deze wijze onder een gezellige kout afgesloten en alle Zimbabwaanse grensperikelen, gingen nog een keer uitgebreid over de tong.
Conclusie van een ieder: "Zimbabwe is een mooi land, maar de prijs die je er voor moet betalen staat niet in verhouding tot het gebodene!"
- Posted using BlogPress from my iPad
Location:Thsipise
Geen opmerkingen:
Een reactie posten