Na een voortreffelijke nachtrust namen we afscheid van Danny, Victormpala en zijn crew. Het waren allemaal bijzonder aardige en behulpzame mensen.
Roy en Tes hielpen ons op weg naar de verharde weg en behoefden ditmaal slechts één camper los te trekken uit het mulle zand. Danny had het pad verstevigd met lege cement zakken om de grip op de weg te verhogen.
Onderweg naar de A8 zagen we nog kudu's, impala's, apen en een giraf. Deze Safari Area is de voorloper van het uitgebreide Hwange N.P.
We bedankten Roy en Tes uitgebreid voor hun inzet en gingen op weg naar Bulawayo, de tweede stad van Zimbabwe.
Onderweg blijven de mensen maar zwaaien als ze ons konvooi voorbij zien trekken. Ze zijn blij en vinden het fantastisch dat wij als toeristen hun land komen bezoeken. Ook langs de A8 lopen opvallend veel mensen met van alles op hun hoofd langs de weg. Ook stonden er veel vrachtwagens defect midden op of langs de weg, hetgeen soms levensgevaarlijke situaties opleverde.
We tankten bij Halfway en daarna kregen we na ca. 81km ons eerste politie roadblock. We mochten doorrijden, maar omdat de laatste camper het stopteken negeerden kreeg hij een boete van 20 US$.
Er zouden op ons traject nog acht roadblocks volgen. Overal konden we doorrijden, maar we moesten hier en daar wel komische vragen beantwoorden, zoals:
- heeft u nog wat koud water; uiteraard gaven we dan water en als toegift een pakje Maria biscuitjes;
- heeft u nog bijbels voor ons? Toen we zeiden dat we die op vakantie niet hadden en dat hij onze bijbels toch niet kon lezen was hij zeer verbaasd;
- heeft u wapens bij u?
- bij een snelheidscontrole: valt uw camper onder de categorie licht - of zwaar gewicht? Toen we zeiden lichtgewicht konden we doorrijden en als dank kreeg ook hij een halve gallon water!
De weg was heuvelachtig en hier en daar bochtig met de nodige potholes onderweg. Verder was het grotendeels een saaie route, die af en toe opgevrolijkt werd door een ezelkar, stampvol geladen bussen en enkele kraaldorpjes, die we passeerden. Naast de mensen in de bus lag er op de daken stapels huisraad etc.
Rond 11.00 uur maakten we een koffiestop en daarna reden we de laatste 100 km waar we bij een groot winkelcentrum inkopen deden voor ons tweedaags verblijf in Matopos N.P.
Langs de weg kochten we nog een bos knalrode bospeen voor één US$.
Op weg naar de camping, 50 km voorbij Bulawayo, zagen we een bord langs de weg met het opschrift: de Matopos Hills zijn ook een World Heritage Site.
Tegen 16.00 uur arriveerden we op de camping waar we met open armen werden ontvangen door Mr. Brown, onze gastheer, die we nog kenden van vorig jaar.
De stroom was er op dat moment niet en men zei, ja dit is Zimbabwe , gelukkig kregen we ' s avonds na 21.00 uur weer stroom
Fijne avond was het geworden door de afkoeling van de temperatuur.
- Posted using BlogPress from my iPad
Location:Matopos N.P.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten